|
Titel: Paprika Wielie
Auteur: Frans Bremen ISBN: 90-76043-60-4 Pries: € 14,50 |
 |
Fragment
De kuënegin
Vuur hüj hat de sjtad zich ins good ópgemakt. Alles blinkt en glanst. De kuënegin kunt ee sjtöndje óp wirkbezeuk en dat is get wat mar hoeëg zelde vuurkunt. Dat is óch ing reë um ee nui gastebook vuur de geminde aa te sjaffe. E sjun groeët book mit inne broenlere umsjlaag en hankgesjupt papier. De ontvangskamer is nog ins extra ópgepoetst en frisj geverfd. An de moere vuur effe ganse nui sjilderije van inne bekinde lokale kunssjilder. Óp d’r dusj ee paar sjun damaste lakes en d’r privaat wedgewood posjelei van de secretaresse vuur d’r kaffieë en d’r tieë. Bij de duur likt ’t gastebook oa- pe, kloar um de handtekening van de kuënegin te óntvange. Ing sjpiksjplinter nui vulpen likt d’rneëver. De secretaresse van d’r burgemeester hat waal al vief kier geprobeerd of ze óch good sjrieft. De kuënegin maag hüj de ieëtsjte handtekening zette. Noen is ’t dan zoeë wied. D’r daag is d’rvuur gemakt. De zon sjteet hoeëg in de lóf en lacht breedoet. De kinger van ing medewerkster van ’t college mage de blómme an de kuënegin aabeie. Ze sjpringe get nerveus óp en aaf. Boete wachte ee paar honderd lüj gesjpanne aaf wat geet kómme. De kinger van de sjoeël zint óch doa. Binne in de hal van ’t roadhoes sjteet in groep ambtenare. Ze oefene vuur de zoeëvöalste kier gans kót en kreftig drei kier ‘hoera’ óp ’t commando ‘Leve de koningin’ van inne collega. Ing ganse batterij lüj van de pers mit camara’s, microfoons en foto-aparate is uëveral te vinge woa mar e good pleksjke is. An d’r burgemeester is te zieë dat heë ’t óch al óp de nerve hat. En dan kómme mit vöal geveul vuur theater e sjtuk of zes motorpoliese agebroeze. Effe later kunt óch de kuëninklike blauw bus aa an d’r rank van d’r Roadhoesplei. Mit blinkend ópgepoetste ketting sjteet d’r burgemeester kloar um de kuënegin te óntvange. Direk an ’t begin van d’r plei sjtapt de kuënegin al oet um langs de lüj noa d’r igank van ’t gemindehoes te lope. Die rope, winke en zjwingele mit veëntjes en de kuënegin winkt lachend teruuk. Hei en doa gieëft ze de lüj e hendje. En dan kunt ze noa binne: ós kuënegin, de Beatrix, de majesteit óp inne meter vuurbij an de ambtenare. Ze klatsje vroeë i gen heng en vergeëte sjpontaan ‘Hoera’ te rope. Pas went vuur de twieëde kier gerope weëd ‘Leve de koningin’ weëd gereageerd. De kuënegin weëd durch d’r burgemeester en d’r gouverneur noa boave gebrach. Doa likt ’t gastebook klaor um getekend te weëde. Ze pakt de pen en wil mit inne kreftige sjwung heur handtekening zette. Mar ’t is alsof d’r duvel d’rmit sjpilt, de pen deet ’t nit. Óch nit noa drei, veer kier probere. Gidderinne weëd ee bietje nerveus, de secretaresse die al geregeld hat, wool ’t leefste sjtiekem voetkroepe, mar dan trukt d’r bode mit inne breie lach ing balpen oet de binnetesj van zie kostuum. Doamit is ’t probleem flot ópgelost. Achteraaf bliekt dat de kuënegin vöal te hel óp de nui pen geduid houw en dat ze doadurch nit mieë sjreef. Binne weëd mit oetgezochte vertegenwoordigers gekald uëver de probleme van de geminde en d’r regio. Dat ónger ’t genot van ing tas kaffieë of tieë. Van tevure is agekondigd dat de kuënegin altied tieë drinkt, dus sjteet de secretaresse mit d’r tieë kloar um dem frisj in te sjudde. En dan kunt d’r twieëde teëgesjlaag vuur dat meëdje.
‘Geef mij maar een kopje koffie,’ zeët de kuënegin.
En doa sjteet dat kink mit zie good fatsoen wie an de eëd vasgeneëld. Die drinkt toch alling mar tieë, flietst ’m durch d’r kop. Dan mar kaffieë in de tieë-tas dinkt ’t meëdje en alsof nieks an de hank is kriet de kuënegin ing lekker tas kaffieë i-gesjód. Later wie de majesteit de kamer oetleep zag ze in ’t vuurbijgoa an de secretaresse: ‘Ik heb u toch niet in verlegenheid gebracht, mevrouw?’
Die houw verdomd good in de gate gehad dat dat kink zich lingelaam houw versjrókke.
E paar weëke later kreeg de secretaresse get foto’s woa ze same mit de kuënegin ópsjtong. Dat makde wer alles good. Want zag noen ins gauw, weë kin egelik zage dat heë mit de kuënegin óp ing foto sjteet...
Frans Bremen, D'r Sjeet
Vuur hüj hat de sjtad zich ins good ópgemakt. Alles blinkt en glanst. De kuënegin kunt ee sjtöndje óp wirkbezeuk en dat is get wat mar hoeëg zelde vuurkunt. Dat is óch ing reë um ee nui gastebook vuur de geminde aa te sjaffe. E sjun groeët book mit inne broenlere umsjlaag en hankgesjupt papier. De ontvangskamer is nog ins extra ópgepoetst en frisj geverfd. An de moere vuur effe ganse nui sjilderije van inne bekinde lokale kunssjilder. Óp d’r dusj ee paar sjun damaste lakes en d’r privaat wedgewood posjelei van de secretaresse vuur d’r kaffieë en d’r tieë. Bij de duur likt ’t gastebook oa- pe, kloar um de handtekening van de kuënegin te óntvange. Ing sjpiksjplinter nui vulpen likt d’rneëver. De secretaresse van d’r burgemeester hat waal al vief kier geprobeerd of ze óch good sjrieft. De kuënegin maag hüj de ieëtsjte handtekening zette. Noen is ’t dan zoeë wied. D’r daag is d’rvuur gemakt. De zon sjteet hoeëg in de lóf en lacht breedoet. De kinger van ing medewerkster van ’t college mage de blómme an de kuënegin aabeie. Ze sjpringe get nerveus óp en aaf. Boete wachte ee paar honderd lüj gesjpanne aaf wat geet kómme. De kinger van de sjoeël zint óch doa. Binne in de hal van ’t roadhoes sjteet in groep ambtenare. Ze oefene vuur de zoeëvöalste kier gans kót en kreftig drei kier ‘hoera’ óp ’t commando ‘Leve de koningin’ van inne collega. Ing ganse batterij lüj van de pers mit camara’s, microfoons en foto-aparate is uëveral te vinge woa mar e good pleksjke is. An d’r burgemeester is te zieë dat heë ’t óch al óp de nerve hat. En dan kómme mit vöal geveul vuur theater e sjtuk of zes motorpoliese agebroeze. Effe later kunt óch de kuëninklike blauw bus aa an d’r rank van d’r Roadhoesplei. Mit blinkend ópgepoetste ketting sjteet d’r burgemeester kloar um de kuënegin te óntvange. Direk an ’t begin van d’r plei sjtapt de kuënegin al oet um langs de lüj noa d’r igank van ’t gemindehoes te lope. Die rope, winke en zjwingele mit veëntjes en de kuënegin winkt lachend teruuk. Hei en doa gieëft ze de lüj e hendje. En dan kunt ze noa binne: ós kuënegin, de Beatrix, de majesteit óp inne meter vuurbij an de ambtenare. Ze klatsje vroeë i gen heng en vergeëte sjpontaan ‘Hoera’ te rope. Pas went vuur de twieëde kier gerope weëd ‘Leve de koningin’ weëd gereageerd. De kuënegin weëd durch d’r burgemeester en d’r gouverneur noa boave gebrach. Doa likt ’t gastebook klaor um getekend te weëde. Ze pakt de pen en wil mit inne kreftige sjwung heur handtekening zette. Mar ’t is alsof d’r duvel d’rmit sjpilt, de pen deet ’t nit. Óch nit noa drei, veer kier probere. Gidderinne weëd ee bietje nerveus, de secretaresse die al geregeld hat, wool ’t leefste sjtiekem voetkroepe, mar dan trukt d’r bode mit inne breie lach ing balpen oet de binnetesj van zie kostuum. Doamit is ’t probleem flot ópgelost. Achteraaf bliekt dat de kuënegin vöal te hel óp de nui pen geduid houw en dat ze doadurch nit mieë sjreef. Binne weëd mit oetgezochte vertegenwoordigers gekald uëver de probleme van de geminde en d’r regio. Dat ónger ’t genot van ing tas kaffieë of tieë. Van tevure is agekondigd dat de kuënegin altied tieë drinkt, dus sjteet de secretaresse mit d’r tieë kloar um dem frisj in te sjudde. En dan kunt d’r twieëde teëgesjlaag vuur dat meëdje.
‘Geef mij maar een kopje koffie,’ zeët de kuënegin.
En doa sjteet dat kink mit zie good fatsoen wie an de eëd vasgeneëld. Die drinkt toch alling mar tieë, flietst ’m durch d’r kop. Dan mar kaffieë in de tieë-tas dinkt ’t meëdje en alsof nieks an de hank is kriet de kuënegin ing lekker tas kaffieë i-gesjód. Later wie de majesteit de kamer oetleep zag ze in ’t vuurbijgoa an de secretaresse: ‘Ik heb u toch niet in verlegenheid gebracht, mevrouw?’
Die houw verdomd good in de gate gehad dat dat kink zich lingelaam houw versjrókke.
E paar weëke later kreeg de secretaresse get foto’s woa ze same mit de kuënegin ópsjtong. Dat makde wer alles good. Want zag noen ins gauw, weë kin egelik zage dat heë mit de kuënegin óp ing foto sjteet...
Frans Bremen, D'r Sjeet
©2009 Uitgeverij TIC